Исландские сказки / Íslensk ævintýri - стр. 15
(вот подходит /к тому/ время; líða – проходить), að kerling verður léttari (что жена разрешается от бремени: «становится легче»; léttur – лёгкий), og fæðir sveinbarn frítt og efnilegt (и рожает мальчика, хорошенького да пригоженького; fæða – рожать; sveinbarn – ребёнок мальчик; sveinn – мальчик; fríður – красивый; efnilegur – подающий надежды; efni – материал; содержание; богатства; способности). Þetta varð til mikillar gleði fyrir karl og kerlingu (это принесло много радости мужу с женой; mikill – большой; много; gleði – радость; fyrir – для), og kom þeim nú mjög vel saman (и стало им вместе хорошо), eftir að barnið kom til sögunnar (после того, как ребёночек у них появился; koma til sögunnar – появляться на сцене /событий/; saga – сказание). Það var mjög frábært (он был прекрасен; frábær – отличный) og hét Báráður eftir vilja foreldranna (и назвали его Баураудом по воле родителей; vilja – желание; воля). Var hann yndi þeirra og augasteinn (был он их отрадой и любимчиком; yndi – радость; augasteinn – глазное яблоко; augasteinn e-s – чей-л. любимчик; auga – глаз; steinn – камень). Segir nú ekki af þeim (и всё было хорошо: «нечего сказать»), fyrr en drengurinn var nærri því sjö ára (пока не пошёл мальчику седьмой год: «почти не исполнилось семь лет»; drengur – мальчик, паренёк; nærri /því/ – почти). Þá tekur móðir hans ógleði mikla (тогда сильно опечалилась его мать; taka ógleði – погрустнеть; ógleði – грусть). Þeir feðgar spyrja (отец с сыном спрашивают; feðgar – отец и сын), hvað valdi hryggð hennar (что её печалит). Hún var lengi treg til að segja (она долго не решалась рассказать; lengi – долго; tregur – колеблющийся; медлительный), en þó fór svo (но всё же случилось так), að hún sagði þeim frá rauðskeggjaða manninum og kaupum þeirra (что она рассказала им о рыжебородом человечке и об их уговоре; kaup – дело; торговля; сделка).
Nú líður að þeim tíma, að kerling verður léttari, og fæðir sveinbarn frítt og efnilegt. Þetta varð til mikillar gleði fyrir karl og kerlingu, og kom þeim nú mjög vel saman, eftir að barnið kom til sögunnar. Það var mjög frábært og hét Báráður eftir vilja foreldranna. Var hann yndi þeirra og augasteinn. Segir nú ekki af þeim, fyrr en drengurinn var nærri því sjö ára. Þá tekur móðir hans ógleði mikla. Þeir feðgar spyrja, hvað valdi hryggð hennar. Hún var lengi treg til að segja, en þó fór svo, að hún sagði þeim frá rauðskeggjaða manninum og kaupum þeirra.
Báráður hló að þessu og sagði (Баурауд посмеялся над этим и сказал; hlæja – смеяться