Размер шрифта
-
+

Бабалардын Урпагы. 3 китеп - стр. 18

Иним барып көрдү эле.


Бабалардын тарыхын,

Башкага айта барайын.

Айтаар сөзүм жок калбай,

Аңгеме куруп салайын.

Ийнимдеги жүгүм ай,

Кагылайын иним ай,

Унутпай баба тарыхын,

Ушуларды билип ал!

Баян кылып сөз козгоп,

Башкаларга айта бар!

Жетчү жерге аман бар,

Жете алгыс жерлер бар,

Билинбей өтүп жок болду,

Биз билбеген баяндар.

***

Ыстамдын уулу Сулайман

Аңчылыкка берилип,

Аскадан улар улаган,

Катуу шамал болгондо,

Карайлап жардан кулаган.

Туйгун кетти сапарлап,

Тутунарга туяк жок,

Карманаарга караан жок,

Атакелеер бала жок,

Арман күн деп үн созоор,

Артында калган зайып жок,

Каран күн деп үн созоор,

Кара кийген жары жок.

Антсе дагы ысымың,

Калып калды аскаңда.

Качандыр атың айтылат,

Баян болуп калкыңда.

Алыска таптап учурган,

Ак булутка умтулган,

Туягың жок болсо да,

Тукумубуз эле деп,

Туугандарың эскерет,

Жарыгыбыз эле деп,

Жакындарың эстешет.

Бирок сенин атагың,

Калып алды аскаңда.

«Сулайман ушчу аска»,– деп,

Биз карайбыз дайыма.

***

Кара куш деген кырааным,

Карагай черди мекендейт.

Уясын салды зоокага,

Уямда тынчтык болсо,– дейт,

Кара куш салган уяга,

Каргалар учуп көп келди.

Куркулдап учуп айланып,

Кузгундар тынчтык бербеди.

Уясын таштап куш кетти,

Уяга шамал карды үйөт.

Кара куштан кабар жок,

Каргалар учуп жүрүшөт.

Асканы таштап куш кетти,

Албуут шамал чамынат.

Кубаттуу куш байкалбайт,

Кузгундар тарпты аңдышат.

***

Курумшудан төрт уул бар,

Куу турмуш изин улаган.

Төгөрөктүн төрт бурчуна,

Төртөөнөн жол уланган.

***

Ураалынын беш уулу,

Беш күлүк ат байлаган.

Беш күлүк атты таптаган,

Беш жигит чыкты жараган.

***

Койсойбостон алты уул бар,

Бай болуп өстү тукуму.

Ага-иниге кеңеш берип,

Канай болчу улугу.

***

Кошубай ата төрт күлүктү,

Төрт уулуна мингизген.

Тагдыр деген ушул деп,

Жигиттер кетти жол издеп.

***

Кээде бар да кээде жок,

Бу дүйнөбүз чакчалакей.

Абылайдан экөө бар,

Калпак жана Кетирекей.

***

Көк кашка күлүктү,

Тынай таптап жүрүүчү,

Көп жарышта байге алган,

Аргымак эле алкынган,

Далай-далай күлүктү,

Дайнын артка таштаган.

Кай бири узун кеп кылып,

Карылар аны мактаган.


Жалкы ичинен атактуу,

Жылып сызган канаттуу.

Көп жерден ат табылбас,

Көк кашка тулпар сыяктуу.

Кара кызыл ат дагы,

Карааны чоң жаныбар.

Капталында канат бар,


Кайыбынан кабылган.

Ооздугун качырата,

Олуй тиштеп чайнаган.

Оттой көзү кызарган,

Жарышкан ат көргөндө,

Жаадай болуп алкынган,

Көкүлүн көккө ыргытып,

Туягын жерге мылгытып,

Дайны чыгып кап-кайда,

Далай-далай жарышта,

Жарап берген намыска,

Байге алып кубанткан,

Көңдөйдө турган көп элдин,

Көөнөрбөс кылып шаңданткан,

Күрү- гүү кептер таган,

Күлүгү чыгып келди деп,

Будур черде жашашкан,

Бугунун элин таңданткан.

Жалкы ушу сыяктуу,

Жаныбардан төрт аяктуу,

Карандуу ат табылбас,

Страница 18